Aparat trawienny ludzki to złożony system organów, przeznaczony za rozkład i przyswajanie elementów żywieniowych. Zrozumienie jego budowy zakłada nie tylko znajomości teoretycznej, ale także doświadczalnego zastosowania. Z tego względu systematyczną popularność osiągają modele anatomiczne, które dają szansę w łatwy tryb zgłębić rozmieszczenie ustroju ludzkiego. Ważne pozycję wśród narzędzi szkoleniowych zajmują modele anatomiczne układu pokarmowego, dlatego że właśnie ten system należy do najsilniej rozbudowanych i realizuje główną funkcję w procesach biologicznych. Poznawanie anatomii tylko na podstawie ilustracji i przedstawień w podręcznikach okazuje się ograniczona i złożona. Studenci kierunków zdrowotnych czy dietetyki muszą nie tylko opanować nazwy organów, ale także zrozumieć ich zależne połączenia i położenie w jamie żołądkowej. W tym aspekcie modele anatomiczne okazują się nieocenioną podporą, ponieważ dają możliwość zobaczyć przestrzenne zależności, zobaczyć rozmiar i kształt organów, a także przeanalizować budowę precyzyjną, na przykład poziomy błony trawiennego narządu czy układ kosmków jelitowych. Dzięki nim proces nauki staje się dużo angażujący i skuteczny, a zdobyta informacja pozostaje zachowana na trwale. Na obszarze sprzedaży oferowanych jest sporo rodzajów środków edukacyjnych. Napotykamy także modele anatomiczne przedstawiające oddzielne organy, takie jak żołądek, organ metaboliczny czy pancreas, jak i pełne kompozycje przedstawiające kompletny ciąg systemu pokarmowego od jamy ustnej aż po część końcową jelita. Część z nich są schematyczne, inne bardzo realistyczne, dające możliwość nawet dzielenie poszczególnych elementów i dokładne analizowanie ich organizacji. Takie możliwości sprawiają, że modele anatomiczne można dostosować do poziomu nauki – różne będą stosowne dla studenta szkoły średniej instytucji średniej, a inne dla uczącego się zdającego do kolokwium z budowy ciała czy planowanego doktora. Wykorzystanie modeli jest szczególnie szerokie. Stosuje się je przede wszystkim na uczel-niach medycznych i specjalizacjach związanych z dziedzinami o życiu, ale także w szkołach ponadpodstawowych, przede wszystkim w klasach bio-chemicznych. Za sprawą nim studenci potrafią dokładniej przyswoić działania mające miejsce w ludzkim organizmie. Należy podkreślić dodatkowo o użytkowym wykorzystaniu w naukach o odżywianiu czy w praktykach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne służą jako narzędzie w dyskusji z chorym. Ukazanie narządu na makiecie okazuje się dużo wyraźniej przystępne niż opis słowny, co zwiększa pojmowanie życiową i pomaga przedstawienie przyczyn rozmaitych dolegliwości. Stosowanie z podobnych środków szkoleniowych ma liczne plusów. Przede wszystkim, pozwala na dokładniejsze utrwalanie treści dzięki wizualizacji i regularności. Następnie, w różnicy do materiałów naturalnych, modele anatomiczne są trwałe, nieszkodliwe i higieniczne, a zarazem osiągalne zawsze wtedy, gdy są potrzebne. Co więcej, można je wykorzystywać ponownie, co czyni je nakładem na lata. Na koniec, są uniwersalne – znajdują użycie zarówno w edukacji elementarnej, jak i na zaawansowanych poziomach kształcenia. Należy podkreślić, że postęp techniki znacznie zwiększył opcje w tej sferze. Systematycznie spotykamy modele anatomiczne tworzone w metodzie 3D, które dokładnie odtwarzają organizację części ciała i dają szansę nawet na imitację operacji chirurgicznych.
Jednocześnie rozszerza się używanie cyfrowej i poszerzonej rzeczywistości w szkolnictwie medycznej, mimo to mimo to klasyczne modele odgrywają najważniejszą znaczenie. Są bowiem nieskomplikowane w obsłudze, nie zakładają specjalistycznego aparatu, a jednocześnie stanowią wyjątkowo wydajne środek edukacyjne. Reasumując, system trawienny to jeden z głównych struktur organizmu, a jego poznanie ma istotne znaczenie zarówno dla lekarzy, jak i dla osób pracujących w nauką o odżywianiu, naukami przyrodniczymi czy kształceniem zdrowotną. Aby poznawanie była wydajna, nie okazuje się wystarczające opis, niezbędne jest doświadczalne zastosowanie, które gwarantują właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Za sprawą nim informacja jest dużo łatwa, prostszą do przyswojenia i przydatna w przyszłej praktyce profesjonalnej. Takie pomoce to inwestycja w poziom kształcenia, pełniejsze wyszkolenie przyszłych profesjonalistów oraz efektywniejsze sposoby przekazywania informacji zarówno studentom, jak i osobom leczonym.